NEN 2580 Gebruiksoppervlak

  • Alles over de bepaling van het NEN 2580 gebruiksoppervlak (GO)

De Gebruiksoppervlakte (afkorting: GO) volgens NEN 2580

Sinds 1 januari 2021 moeten woningcorporaties beschikken over nauwkeurige gebruiksoppervlaktes van al hun woningen, opgesteld volgens de NEN 2580 norm. Tot die tijd was het toegestaan om metrages te gebruiken uit het BAG-register of volgens de meetinstructies van de waarderingskamer (WOZ). Omdat deze gegevens vaak niet nauwkeurig genoeg zijn, raden wij aan om gebruik te maken van gecontroleerde en nauwkeurige tekeningen.

Deze tekeningen mogen alleen worden gemaakt door een tijdelijke medewerker van de corporatie of door een ingehuurde externe partij. Wij bieden een snelle en efficiënte oplossing voor het digitaliseren van bestaande objecten en het omzetten naar meetbare tekeningen, compleet met een NEN 2580 meetrapport. De gegevens uit dit rapport kunnen ook worden gebruikt voor het berekenen van de energieprestatie.

NEN 2580

Wat is de Gebruiksoppervlakte (GO)

De gebruiksoppervlakte van een ruimte of groep ruimten wordt gemeten op vloerniveau tussen de opgaande scheidingsconstructies die deze ruimte(s) omhullen.

Bij de bepaling van de gebruiksoppervlakte worden de volgende delen niet meegerekend:

  • Vloerdelen met een netto-hoogte kleiner dan 1,5 meter, behalve vloeren onder trappen en hellingbanen die wél worden meegerekend.
  • Trapgaten, liftschachten of vides, als de oppervlakte daarvan groter is dan of gelijk is aan 4 m².
  • Vrijstaande bouwconstructies met een horizontale doorsnede groter dan 0,5 m², met uitzondering van trappen, waarbij de vloeroppervlakte onder trappen altijd wordt meegerekend.
  • Leidingschachten met een oppervlakte groter dan 0,5 m² en dragende (binnen) wanden.

Door gebruik te maken van onze diensten kun je erop vertrouwen dat woningoppervlaktes nauwkeurig en volgens de wettelijke richtlijnen worden vastgelegd.

Bij het bepalen van de grenslijn moet een incidentele nis, uitsparing of uitspringend bouwdeel worden genegeerd als het grondvlak daarvan kleiner is dan 0,5 m².

De gebruiksoppervlakte, een term uit het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl), is dat deel van de vloeroppervlakte dat direct bijdraagt aan het doel en gebruik van het gebouw of de afzonderlijke delen ervan. Sommige ruimten en voorzieningen worden uitgesloten van de gebruiksoppervlakte omdat ze qua bestemming en inrichting ongeschikt zijn als verblijfsruimte. De gebruiksoppervlakte moet per gebruiksfunctie worden bepaald.

Makelaars hanteren nu gebruiksoppervlak in plaats van woonoppervlak

Sinds 2009 is de gebruiksoppervlakte de standaard voor makelaars, ter vervanging van de vroeger gebruikte woonoppervlakte. De woonoppervlakte was problematisch omdat iedere makelaar hier zijn eigen interpretatie aan gaf. Voor woningen werd in 2008 het energielabel geïntroduceerd, dat inmiddels ook voor ander vastgoed geldt. Het energielabel is gebaseerd op berekeningen van de energie-efficiëntie van het gebouw voor het beoogde gebruik, waarbij de gebruiksoppervlakte een cruciale rol speelt.

Toe te rekenen delen van de gebruiksoppervlakte gemeenschappelijke ruimten

De vastgestelde gebruiksoppervlakte van een woonfunctie in een woongebouw of een logiesfunctie in een logiesgebouw wordt vermeerderd met een deel van de gebruiksoppervlakte van de gemeenschappelijke ruimten binnen dat gebouw. Dit omvat de gemeenschappelijke verkeersruimten, mits deze als een groep van ruimten zijn opgevat. De omvang van dit deel wordt bepaald naar evenredigheid van de gezamenlijke gebruiksoppervlakte van de aan de gemeenschappelijke ruimten toegewezen woon- of logiesfuncties.

Een stappenplan voor het toedelen van de gebruiksoppervlak is:

  1. Bepaal de gebruiksoppervlakte per gebruiksfunctie per gebruikseenheid per bouwlaag.
  2. Bepaal de gebruiksoppervlakte van algemene/gemeenschappelijke ruimten op die bouwlaag.
  3. Voeg het rato-aandeel van deze gemeenschappelijke ruimten toe aan de gebruiksoppervlakte van de betreffende gebruikseenheid.
  4. Bepaal de gebruiksoppervlakte van algemene/gemeenschappelijke ruimten op gebouwniveau.
  5. Voeg het rato-aandeel hiervan toe aan de gebruiksoppervlakte van de gebruikseenheid.
  6. De totale gebruiksoppervlakte van de gebruikseenheid is de som van de gebruiksoppervlakte per bouwlaag.

Met deze stappen kunt u nauwkeurig de gebruiksoppervlakte van uw vastgoed vaststellen, wat essentieel is voor zowel wettelijke naleving als energieprestatieberekeningen.

Gebruiksoppervlakte van een gebouw

De gebruiksoppervlakte van een woongebouw of logiesgebouw is de totale oppervlakte van alle woonfuncties of logiesfuncties binnen dat gebouw. Voor een gebouw met meerdere gebruiksfuncties is de gebruiksoppervlakte de som van de gebruiksoppervlakten van alle afzonderlijke functies binnen het gebouw.

Freek Kroeders
hoofd Bouwkostenmanagement

Neem contact op

Deze site maakt gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten